من نازیلا لباف هستم، سال ۱۳۹۷ تصمیم گرفتم گوشه‌ای از کسب و کار خانوادگیم رو به شکلی مدرن وسعت ببخشم، ترکیب اسم من و ناتز(Nuts:آجیل) طنز رندانه‌ای در خودش داشت که چراغی را در ذهنم روشن کرد و اینجوری شد که ناتزیلا؛ مجموعه‌ای از میوه‌های خشک و مزه‌ها، متولد شد.
البته داستان «ناتزیلا» خیلی وقت پیش شروع شده بود، همون وقتی که میوه‌های خشک و مزه‌ها، دوباره پرطرف‌دار شده بودند. اون‌ها فقط به صورت فله‌ای، بدون بسته‌بندی و در شرایط نگهداری نامناسبی، برای فروش عرضه می‌شدند.
«ناتزیلا» شروع به کار کرد تا با پشتیبانیِ کارخونه بزرگی که حمایتش می‌کند، محصولات رو با بسته‌بندی مناسب و در کمترین زمان ممکن بلافاصله پس از خروج از سردخانه به دست مشتریان برساند. بر همین اساس شعارش شد: خشک اما تازه‌.
البته خشک اما تازه فقط یک شعار نیست. در تمامی مراحل، از آماده‌سازی محصولات تا زمانی که سفارش به دست مشتری می‌رسد، این موضوع در درجه اول اهمیت قرار دارد. حتی توت‌فرنگی شاداب لوگوی «ناتزیلا»، همین را می‌خواهد بگوید، دانه‌هاش به نشانه خشک‌شدنِ آبِ میوه از آن جدا شده¬اند، اما میوه تازه مانده است. توت‌فرنگی اکسیر جوانی¬ست و «ناتزیلا» هم همیشه جوان و مدرن باقی می‌ماند.
هدف «ناتزیلا» این است که محدود به ارائه‌ی محصولی معمولی نشود، بلکه پکیجی از تازگی، خوشمزگی، تنوع، ظرافت و سلیقه را به مشتری برساند.
«ناتزیلا» همیشه صادق خواهد بود و خواسته مشتریان در صدر دغدغه‌هایش باقی می‌ماند.
محصولات «ناتزیلا» خانگی نیستند، مواد افزودنی و نگهدارنده ندارند، میوه‌ها از باغ‌های شمال غرب کشور و پس از گذراندن پروسه خشک شدن در کارخانه، به سردخانه‌ای در تهران منتقل می‌شوند، برخی از مزه‌ها هم وارداتی هستند.
«ناتزیلا» ریشه خودش را در طبیعت می‌بیند و سبز بودن فعالیتش برایش بسیار اهمیت دارد پس، از پک‌های بسته‌بندی زیست تخریب‌پذیر استفاده نمی‌کند و محصولات در شیشه‌هایی که قابلیت استفاده چندباره دارند ارسال می‌شوند.
«ناتزیلا» در آینده، شعباتی با امکان خرید حضوری و خدماتی چون ارائه محصولاتی با پایه میوه‌های خشک، مزه‌ها و … خواهد داشت.
«ناتزیلا» حمایت تیمی از دختران جوان و خلاق را به همراه دارد که عکس‌ها و فیلم‌ها، تصویرسازی‌ها و متن‌ها را با عشق تهیه می‌کنند تا «ناتزیلا» همیشه خشک اما تازه بماند.